Το αργανέλαιο είναι ένα φυτικό έλαιο που παράγεται από τους πυρήνες του δέντρου αργκάν (Argania spinosa L.) που είναι ενδημικό στο Μαρόκο. 

Το έλαιο αργκάν αποτελείται κυρίως από λιπαρά οξέα:

Το έλαιο αργκάν περιέχει τοκοφερόλες (βιταμίνη Ε), φαινόλες, καροτίνες, σκουαλένιο και λιπαρά οξέα (80% ακόρεστα). Οι κύριες φυσικές φαινόλες στο έλαιο αργκάν είναι το καφεϊκό οξύ, η ελευρωπαΐνη, το βανιλικό οξύ, η τυροσόλη, η κατεχόλη, η ρεσορκινόλη, η επικατεχίνη και η κατεχίνη.
Ανάλογα με τη μέθοδο εκχύλισης, το έλαιο αργκάν μπορεί να είναι πιο ανθεκτικό στην οξείδωση από το ελαιόλαδο.

Χρήσεις:
Στη μαγειρική:
Στο Μαρόκο, το λάδι χρησιμοποιείται για γαστρονομικούς σκοπούς, π.χ. σάλτσες σαλάτας ή σε κουσκούς. Το Amlu, μια παχιά καφέ πάστα με συνοχή παρόμοια με το φυστικοβούτυρο, χρησιμοποιείται τοπικά ως ντιπ ψωμιού. Παράγεται με άλεσμα καβουρδισμένου αμυγδάλου και ελαίου αργκάν χρησιμοποιώντας κουκούτσια, και στη συνέχεια αναμειγνύοντας το λάδι αργκάν και τα αμύγδαλα με μέλι.

Για καλλυντική χρήση:
Από τις αρχές της δεκαετίας του 2000 το έλαιο αργκάν χρησιμοποιείται όλο και περισσότερο σε καλλυντικά και παρασκευάσματα περιποίησης μαλλιών. Από το 2020, τα κύρια καλλυντικά προϊόντα που περιέχουν λάδι argan είναι οι κρέμες προσώπου, τα lip glosses, τα σαμπουάν, οι ενυδατικές κρέμες και τα σαπούνια.

Παραγωγή αργανέλαιου με παραδοσιακές μεθόδους
Ο ξηρός καρπός argan περιέχει έναν έως τρεις πυρήνες αργκάν πλούσιους σε λάδι. Η εκχύλιση αποδίδει από 30% έως 50% του λαδιού στους πυρήνες, ανάλογα με τη μέθοδο. Χρειάζονται περίπου 40 κιλά αποξηραμένων φρούτων argan για να παραχθεί μόνο ένα λίτρο λάδι.
Η εξόρυξη είναι το κλειδί για την παραγωγική διαδικασία. Για να εξαγάγουν τους πυρήνες, οι εργάτες στεγνώνουν πρώτα τα φρούτα argan στον αέρα και στη συνέχεια αφαιρούν τον σαρκώδη πολτό. Ορισμένοι παραγωγοί αφαιρούν τη σάρκα μηχανικά χωρίς να στεγνώνουν τα φρούτα. Οι Μαροκινοί συνήθως χρησιμοποιούν τη σάρκα ως ζωοτροφή. Στη συνέχεια, οι πυρήνες ανακτώνται από τα περιττώματα των ζώων, μειώνοντας σημαντικά την εργασία που απαιτείται στην εξαγωγή σε βάρος κάποιας πιθανής γευστικής αποστροφής. Στη σύγχρονη πρακτική, οι φλούδες αφαιρούνται με το χέρι. Οι εργάτες ψήνουν απαλά τους πυρήνες που θα χρησιμοποιήσουν για να φτιάξουν μαγειρικό λάδι αργκάν. Αφού κρυώσουν οι πυρήνες argan, οι εργάτες τους αλέθουν και τους πιέζουν. Ο καφέ πουρές αποβάλλει το αγνό, αφιλτράριστο έλαιο αργκάν. Τέλος, μεταφέρουν το αφιλτράριστο λάδι αργκάν σε δοχεία. Το υπόλοιπο, που είναι πλούσιο σε πρωτεΐνες, χρησιμοποιείται συχνά ως τροφή για βοοειδή.

Παραγωγή φυτού argan
Μετά τις πρώτες πωλήσεις του καλλυντικού προϊόντος στις ΗΠΑ το 2003, η ζήτηση εκτινάχθηκε στα ύψη και η παραγωγή αυξήθηκε. Το 2012 η κυβέρνηση του Μαρόκου σχεδίαζε αύξηση της παραγωγής, στη συνέχεια περίπου 2.500 τόνους, σε 4.000 τόνους έως το 2020. Ύστερα από μελέτες, διαπιστώθηκε ότι τα αποθέματα λαδιού αργκάν αραιώνονταν με άλλα έλαια, όπως το ηλιέλαιο, καθώς η διαδικασία εκχύλισης για το καθαρό έλαιο αργκάν ήταν δύσκολη και δαπανηρή. Το 2012, η ​​μαροκινή κυβέρνηση άρχισε να δοκιμάζει την καθαρότητα πριν από την εξαγωγή.
Μέχρι το 2020, η παραγωγή είχε αυξηθεί σημαντικά, ειδικά μετά από μελέτες που είχαν προτείνει οφέλη για την υγεία.