Χαρακτηριστικά του Λεμονόχορτου

Το λεμονόχορτο είναι πολυετές φυτό της οικογένειας Gramineae και μέλος της οικογένειας των αγρωστωδών φυτών Poaceae, στην οποία ανήκει επίσης, το σιτάρι και το καλαμπόκι. Υπάρχουν τουλάχιστον 55 διαφορετικά είδη λεμονόχορτου. Το φυτό προέρχεται από τη Νοτιοανατολική Ασία και συγκεκριμένα από τη Σρι Λάνκα, τις Φιλιππίνες, την Ταϊλάνδη και το Βιετνάμ. Φύεται και στην Αυστραλία.
Ευδοκιμεί σε τροπικό κλίμα και η ανάπτυξη του ευνοείται από την έντονη βροχή, το γόνιμο και καλά στραγγιζόμενο αμμώδη έδαφος. Μπορεί να φτάσει τα 2 μέτρα ύψος και μοιάζει με γρασίδι, καθώς διαθέτει μακριές, λογχοειδής λεπίδες που μεγαλώνουν σε συστάδες. Οι γαλαζοπράσινες λεπίδες του, είναι αιχμηρές, παχιές και σχεδόν σαν βολβοί στη βάση.
Είναι ένα εντυπωσιακό φυτό που το προτιμούν πολλοί για καλωπιστικούς λόγους στον κήπο τους.
Με τη βοτανική του ονομασία Cympopogon citratus, το λεμονόχορτο καλλιεργείται σήμερα στις ΗΠΑ, την Αφρική, τη Νότια Αμερική και τη Βραζιλία.

Ιστορία του Λεμονόχορτου

Η βοτανική ονομασία του φυτού προέρχεται από τις ελληνικές λέξεις "kumbe" και "pogon" που αναφέρονται στο σκαφοειδές σχήμα των φύλλων. Η κοινή του ονομασία, "λεμονόχορτο" προέρχεται από τo ξεχωριστό λεμονάτο άρωμα των φύλλων.
Σύμφωνα με τις αναφορές της Σρι Λάνκα σχετικά με την εμφάνιση του φυτού, το πρώτο γραπτό κείμενο που αναφέρεται στο λάδι λεμονόχορτου προέρχεται από τις Φιλιππίνες τον 17ο αιώνα. Το φυτό εισήχθη στην Τζαμάικα το 1799 και λίγο αργότερα στην Αϊτή και τις ΗΠΑ.
Εδώ κι αιώνες, καταναλώνεται φρέσκο από τους ασιατικούς λαούς. Η ελαφριά, δροσιστική, λεμονάτη γεύση του, που θυμίζει και ginger, το καθιστά ένα σημαντικό γαστρονομικό βότανο.
Είναι βασικό στοιχείο στην ταϊλανδέζικη κουζίνα, που το χρησιμοποιεί για να αρωματίσει σούπες, κάρυ και σάλτσες.
Στην Τζαμάικα το λεμονόχορτο είναι γνωστό ως «fever grass». Συγκεκριμένα οι κάτοικοι της χώρας παρασκευάζουν τσάι με λεμονόχορτο που λέγεται ότι καταπολεμά τον πυρετό και άλλα συμπτώματα κρυολογήματος και γρίπης.

Σύσταση

Αιθέριο έλαιο λεμονόχορτου που λαμβάνεται από τα φύλλα του φυτού Cympopogon citratus, με την μέθοδο της υδροαπόσταξης.

Χημική σύσταση αιθέριου ελαίου λεμονόχορτου

Σιτράλη, γερανιόλη, νεράλη, μυρσένιο, ισογερανιόλη, geranyl acetate, σιτρονελλόλη, germacrene - D, λιμονένιο και άλλες ουσίες.

Mode d'emploi

- Ως εντομοαπωθητικό στη συσκευή καύσης. 2 σταγόνες αιθέριο έλαιο λεμονόχορτο σε συνδυασμό με 2 σταγόνες σιτρονέλλα.
- Το άρωμα του λεμονόχορτου ηρεμεί το νευρικό σύστημα. Προσθέστε 1-2 σταγόνες σε 200 ml της αγαπημένης σας κρέμας και απλώστε στο σώμα μετά το βραδινό μπάνιο.
- Προσφέρει ελεύθερη αναπνοή, Αφήστε το νερό να εξατμίζεται σε ένα πλατύ σκεύος, σε χαμηλή θερμοκρασία και ρίξτε 2 -3 σταγόνες λεμονόχορτου σε συνδυασμό με 2 σταγόνες έλαιο ευκαλύπτου.
- Για τον πονοκέφαλο : Ρίξτε 1-2 σταγόνες λεμονόχορτου σε 100 ml λάδι jojoba και κάντε ελαφρύ μασάζ ψηλά στο μέτωπο κοντά στο τριχωτό μακριά από τα μάτια.
- Για τις κράμπες και τα κουρασμένα πόδια : προσθέστε στο ζεστό ποδόλουτρο 4 - 5 σταγόνες αιθέριο έλαιο λεμονόχορτου μετά από μια κουραστική ημέρα (ορθοστασία, άσκηση) σε συνδυασμό με 2 σταγόνες έλαιου λεβάντας.

Κινέζικη ιατρική

Το λεμονόχορτο, γνωστό στην παραδοσιακή Κινέζικη Ιατρική ως Xiang Mao, έχει την ιδιότητα να καθαρίζει την υπερβολική ζέστη από το σώμα και για αυτό παραδοσιακά συστήνονταν για την αντιμετώπιση του πυρετού. Μερικές σταγόνες αιθέριου έλαιου λεμονόχορτου πάντα διαλυμένο σε ένα λάδι βάση (π.χ. έλαιο αμυγδάλου), καταπραϋνει τον πονοκέφαλο και τους μυικούς σπασμούς.
Το άρωμα του ηρεμεί το πνεύμα Shen και ενεργοποιεί τους μεσημβρινούς καρδιάς, πνευμόνων και στομάχου,

Conseils utiles

- Η χρήση των αιθέριων ελαίων να αποφεύγονται στην εγκυμοσύνη, τον θηλασμό και από τα μικρά παιδιά.
- Να αποφεύγεται η απευθείας επαφή με το δέρμα, τα μάτια και το στόμα.
- Χρησιμοποιήστε τα αιθέρια έλαια πάντα διαλυμένα σε ένα έλαιο βάση ή άλλο καταλύτη.